Büyük ekosistemin kurtuluşunu küçük ekosistemler yaratmak ve onların sürdürülebilirliğini sağlamakta gören bir uğraş, permakültür…

Bill Mollison ve David Holmgren tarafından, endüstriyelleşmenin ve çağdaş tarımın doğada yol açtığı kirlenme ve yıpranmaya tepki olarak geliştirilen, küçük ekosistemler yaratarak bu ekosistemlerin sürdürülebilirliğini mümkün kılmayı amaçlayan, eskinin tarımsal deneyimiyle bugünün olanaklarını bir araya getirerek daha kalıcı ve daha az zararlı bir tarım kültürü oluşmayı ilke edinen uygulamalar bütünü olarak tanımlanabilen permakültüre ilişkin ayrıntıları paylaştığımız yazımıza buradan ulaşabilirsiniz.

Bu yazıda ise, permakültürde yapılan birkaç uygulamaya değineceğiz.

Malç

Doğal ormanlık bölgelerde kendiliğinden var olan malç örtüsü, toprağın üstünde yer alan örtüye verilen isimdir. Permakültür alanları insan eliyle oluşturulan mikro sistemler olduğu için bu uygulamanın da doğadakinin taklidi biçiminde gerçekleşmesi gerekir. Malç işlemi, toprağın nem kaybını azaltmak, yabani otları ve ekosistemin dengesini bozan zararlı bitkileri kimyasal kullanmadan engellemek, toprağın ısı ve nem dengesini sağlayarak bitkilerin gelişimini destekleyici mantar, bakteri oluşumu gibi biyolojik aktivitelerin ortamını hazırlamak; kısacası toprağın yaşayan özelliğini desteklemek amacıyla uygulanır. Malç işlemi, toprağın talaş, saman, kıymık gibi katmanlarla örtülmesidir.

Kompost

Kompost kısaca, toprağın yapısını ve içeriğini güçlendirmek amacıyla organik atıklardan oluşturulan doğal gübreye ve bu gübrenin oluşması için yapılan işleme verilen isimdir. Kompost işlemi yeşil ve kahverengi malzeme gruplarının hava alan bir ortamda oranlı bir biçimde bir araya getirilmesiyle uygulanır. Kahverengi malzeme grubuna ceviz, fındık kabukları, kuru yapraklar, çam iğneleri, talaş, dallar ve ağaç kabukları dâhil iken yeşil grup, taze otlar, çimen, çay atığı, sebze meyve kabukları gibi malzemeler içerir. Ayrıca yumurta kabukları da oluşturulan organik gübrenin kalsiyum değerini artırdığı için tercih edilir. Bunun yanında, portakal, greyfurt gibi asit değer yüksek olan meyvelerin kullanılması pek tercih edilmez.

Su Hasadı

Permakültür alanları, öz kaynaklarını başarılı bir biçimde kullanıma sunabilen ve atığa müsaade etmeyen alanlar olarak tasarlanır. Su hasadı da bu ilkeyi destekleyici uygulamalardan biridir. Öncelikli olarak toprağın suyu depolaması ve erozyonun önlenmesi amacını gütse de su hasadı, tarımsal üretim için de yeterli su kaynağını sağlayabilir. Bu uygulama için, yağmur suyunun düştüğü noktada tutulması için yatay kanallar açılır ve odunsu atıklar süngerimsi bir yapı oluşturacak biçimde konumlandırılır.

Biyolojik Çeşitlilik

Geleneksel tarımdaki tek çeşit ürün yetiştirme, permakültürde uygulanmaz. Permakültür uygulamalarında karışık ekim gerçekleştirilir ve bu da toprağın zenginliğini artırırken, zararlılarla birlikte bunları dengeleyen diğer unsurların da artmasını sağlar ve tarım ilacı kullanımına gerek duyulmaz.

Birçok özel ilgi alanının olduğu gibi permakültürün de kendine has bir dili ve uygulama metodları var. Eğer bu konuya ilginiz varsa, her kavramı ayrıntılı biçimde araştırmanız ve o araştırmalardan elde edeceğiniz başka kavram ve uygulamalarla bilgi dağarcığınızı genişletmeniz, uygulamaya geçtiğinizde yardımcınız olacaktır.

Yorum yap!

İlgili İçerikler